fbpx

Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου – Συνέντευξη με την Γιώτα Κουφαλίδου

by Trends Team

Σήμερα, 4 Φεβρουαρίου 2021, συμπληρώνονται εικοσιένα χρόνια από την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του καρκίνου. Σύμφωνα με τα στατιστικά δεδομένα, 9,6 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από καρκίνο κάθε χρόνο και το 40% του πληθυσμού ενδέχεται να νοσήσει από κάποια μορφή νεοπλασματικής ασθένειας. Ο καρκίνος δεν βλέπει ηλικία, φύλο, οικονομική και κοινωνική κατάταξη και αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή για τα Ευρωπαϊκά συστήματα υγείας. Με το σύνθημα ΙAmAndIWill, η κοινωνία και η ογκολογική κοινότητα καλείται να αναλάβει δράση με σκοπό την αποτελεσματική αντιμετώπιση του καρκίνου, καθώς τουλάχιστον το ένα τρίτο των πιο κοινών τύπων καρκίνου μπορούν να προληφθούν.

Με αφορμή την σημερινή μέρα λοιπόν, η συνεργάτιδα μας, Ηλέκτρα Δημητρίου συνομίλησε με την αυθόρμητη, πάντα χαμογελαστή Γιώτα Κουφαλίδου. Η Γιώτα Κουφαλίδου αποτελεί μια ιδιαίτερη παρουσία στον Κυπριακό χώρο της μόδας, της ομορφιάς και της τηλεόρασης, και παράλληλα ήταν και παραμένει ενεργή σε πολλές φιλανθρωπικές εκδηλώσεις. Πάνω απ’ όλα όμως είναι μια πραγματική ηρωίδα, η οποία με την δύναμή και την θέληση της ψυχής της κέρδισε την μάχη με τον καρκίνο του μαστού!

Γιώτα μου, ξέρουμε ότι είσαι τυπική. Θα θέλαμε να μας πεις πότε και πώς έμαθες ότι έχεις καρκίνο του μαστού; Διαγνώστηκε σχετικά γρήγορα στην περίπτωση σου;

Είμαι πολύ τυπική στις εξετάσεις μου. Από τα 40 μου κάνω μαστογραφία και όλους τους ελέγχους που χρειάζονται. Είχα πάει για την ετήσια μου μαστογραφία που ήταν προγραμματισμένη τον Αύγουστο του 2018, στην οποία διαγνώστηκε ένας όγκος στο μαστό. Διαγνώστηκε σχετικά γρήγορα, αλλά δυστυχώς είχε προλάβει να επηρεάσει δυο λεμφαδένες. Είχα προχωρήσει σε πάρα πολλές διαγνώσεις και από το εξωτερικό και από γιατρούς στην Κύπρο, που σύστηναν χημειοθεραπεία για προληπτικούς λόγους, ώστε να μην υπάρξει καμία δυνατότητα μετάστασης. Εάν δεν είχαν επηρεαστεί οι λεμφαδένες πολύ πιθανόν να μην χρειαζόταν χημειοθεραπεία. Και εδώ φαίνεται η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης. Η ενημέρωση, η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες για μια ασθένεια όπως ο καρκίνος. Όλες οι γυναίκες που σέβονται τον εαυτό τους, δεν πρέπει ποτέ να παραμελούν τους καθιερωμένους ελέγχους.

Είχες καθόλου συμπτώματα πριν την διάγνωση;

Ναι, για περίπου ένα χρόνο είχα συμπτώματα. Δεν ήταν συμπτώματα από τα οποία θα μπορούσα να καταλάβω ότι πρόκειται για καρκίνο του μαστού. Είχα κόπωση, ζαλάδες, αστάθειες, ένιωθα γενικά περίεργα. Ξυπνούσα το πρωί και δεν ένοιωθα ο εαυτός μου. Και εννοείται πως επισκέφθηκα γιατρούς και παθολόγους. Είχα κάνει και γενικές αναλύσεις αλλά δεν έδειξαν κάτι ανησυχητικό, γιατί χρειάζονται εξειδικευμένες εξετάσεις για τέτοιου είδους ασθένεια.

Είχε περάσει ποτέ από το μυαλό σου το διάστημα εκείνο ότι πρόκειται για καρκίνο;

Ναι, είχε περάσει. Κάποια στιγμή τον Μάιο του 2018 – πριν την εξέταση του Αυγούστου στην οποία και εντοπίστηκε ο καρκίνος- , είχα επισκεφθεί τον γιατρό ξανά γιατί ένοιωθα πολύ ευάλωτη. Το ανοσοποιητικό μου σύστημα ήταν πολύ εξασθενημένο. Αρχικά απέδιδα όλα αυτά στο γεγονός ότι κουραζόμουν και ξυπνούσα την νύχτα λόγω του μωρού μου που ήταν τότε σχεδόν 3 χρονών. Σε κάποια στιγμή όμως, θυμάμαι χαρακτηριστικά, είχα πει στον παθολόγο μου «Γιατρέ, νομίζω έχω καρκίνο». Ο γιατρός τότε γέλασε γιατί με βάση τις αναλύσεις μου ήταν όλα άψογα. Το μόνο πρόβλημα που είχε εντοπιστεί ήταν ο χαμηλός σίδηρος.

Είχες αναφέρει ξανά πως την μέρα που το έμαθες είχες και τον γιό σου μαζί σου.

Ναι, είναι αλήθεια και ευτυχώς εν τέλει που ήταν μαζί μας. Το μωρό εκείνη την μέρα έκανε την ατμόσφαιρα πιο ανάλαφρη, λες και υπήρχε λόγος που τον πήραμε μαζί μας. Από εκείνη την ημέρα είχα πει στο γιατρό «Γιατρέ μου, εγώ θα πολεμήσω τον καρκίνο».

Ο κόσμος και οι άνθρωποι δίπλα μας αναμένουν πως οι δυναμικοί άνθρωποι παραμένουν δυνατοί απέναντι σε όλα. Πως το βίωσες εσύ; Άφησες τον εαυτό σου να στεναχωρηθεί;

Φυσικά. Παρόλο που οι περισσότερες περιπτώσεις καρκίνου του μαστού είναι ιάσιμες, κάποια στιγμή φοβήθηκα. Αλλά προσπάθησα να το βιώσω μόνη μου, να μην υπερφορτώσω και να μην επιβαρύνω κανένα συναισθηματικά. Ο άντρας μου δεν με είδε ποτέ να κλαίω. Στο σπίτι προσπαθούσα να είμαι φυσιολογική χωρίς να παραπονιέμαι. Όμως όταν περνούσα αρκετό χρόνο μόνη μου στο σπίτι, λύγιζα. Έκλαιγα γιατί εχτός από συναισθηματικά ένιωθα και σωματικά αδύναμη. Τις στιγμές εκείνες έπαιρνα πάντα την γιατρό μου τηλέφωνο, η οποία πάντα ήταν δίπλα μου να με ακούσει, να μου εξηγήσει και να με καθησυχάσει.

Πόσο σημαντικό είναι τελικά να είσαι δυνατός χαρακτήρας; Υπάρχουν οι υποδομές στην Κύπρο για να βοηθήσουν αυτές τις γυναίκες και στα διαδικαστικά αλλά και στο ψυχολογικό κομμάτι;

Υπάρχουν κάποιες υποδομές στο ψυχολογικό κομμάτι αλλά θεωρώ ότι χρειάζεται αρκετή ενίσχυση. Σύνδεσμοι όπως η ΠΑΣΥΚΑΦ και η EuropaDonna, παρέχουν ψυχολογική βοήθεια σε ανθρώπους που περνούν καρκίνο. Εγώ ένιωθα πως ήμουν καλά και πως μπορούσα να το διαχειριστώ μόνη μου. Ένιωθα δυνατή και συνειδητοποιημένη. Είχα αποδεχτεί την ασθένεια και προτίμησα να το αντιμετωπίσω μόνη μου. Αλλά αν πραγματικά το χρειαζόμουν θα το έκανα, γιατί η ψυχολογική στήριξη είναι πολύ σημαντική. Η ψυχολογία είναι το 80% της θεραπείας εάν όχι και περισσότερο.

Πιστεύεις ότι υπάρχει η σωστή δομή και καθοδήγηση για τα διαδικαστικά, τη φαρμακευτική αγωγή και τις θεραπείες στην Κύπρο;

Όχι. Δεν υπάρχει ίση μεταχείριση ούτε στην ιατροφαρμακευτική πρόσβαση ούτε στην κάλυψη. Έχω δει ανθρώπους δίπλα μου να ταλαιπωρούνται αφάνταστα οικονομικά από παρόμοιες ασθένειες. Μια εισήγηση που θα ήθελα να δώσω, είναι το κράτος να παραχωρεί ένα επίδομα το μήνα σε ανθρώπους που περνούν δύσκολες ασθένειες και δεν μπορούν να εργαστούν, για να μπορέσουν να επιβιώσουν και να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Ένας άνθρωπος είναι πολύ πιθανόν να χάσει την δουλεία του και αυτό θα επιβαρύνει το ψυχολογικό κομμάτι. Είναι πολύ σημαντικό για ένα άνθρωπο που νοσεί να μην αγχώνεται για το οικονομικό κομμάτι. Επίσης υπάρχει κόσμος που δεν ξέρει που να αποτεθεί και αυτό προκαλεί πανικό.

Είχες αναφέρει πως ευχαρίστησες τον Θεό που ήσουν εσύ αυτή που πέρασε την ασθένεια.

Ευχαριστώ τον Θεό που νόσησα εγώ και όχι το παιδί μου. Ήξερα ότι εγώ θα μπορούσα να το διαχειριστώ. Ένιωθα ώριμη και δυνατή για να τον αντιμετωπίσω και να τον νικήσω. Ήθελα να ζήσω για να δω τον γιό μου να μεγαλώνει. Νομίζω δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για ένα γονιό να βλέπει το παιδί του να βασανίζεται από μια τέτοια ασθένεια. Οι γονείς που νοσεί το παιδί τους είναι πραγματικοί ήρωες.

Εσύ διάβασες, έψαξες, έκανες αυτό που κάνουμε όλοι, να μπεις στον πειρασμό να αναζητήσεις διαδικτυακά; Από πού αντλούσες τις πληροφορίες σου;

Θυμάμαι όλους τους γιατρούς να μου λένε να μην ψάξω στο διαδίκτυο γιατί η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και μερικές φορές στο διαδίκτυο υπάρχουν ανακρίβειες. Εγώ όμως διάβαζα συνέχεια γιατί ήθελα να ενημερωθώ. Είχα όμως πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου αυτά που μου έλεγαν οι γιατροί και ότι αυτά που διαβάζω πολύ πιθανόν να μην ισχύουν στην δική μου περίπτωση.

Είχες δοκιμάσει ποτέ εναλλακτικές μεθόδους;

Προσωπικά δεν πιστεύω στις εναλλακτικές. Πιστεύω όμως στην επιστήμη, στις επιστημονικές θεραπείες, στην καλή ψυχολογία και στα θαύματα. Είχα τους καλύτερους γιατρούς δίπλα μου.

Πότε αποφάσισες να το ανακοινώσεις;

Δεν το έκρυψα ποτέ. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι μετά την πρώτη επέμβαση είχα παρευρεθεί στην εκδήλωση του Europa Donna Κύπρου για τον καρκίνο του μαστού στην οποία ήμουν υπεύθυνη. Στο τέλος της εκδήλωσης αυτής περπατούν στην πασαρέλα 20 γυναίκες με εμπειρία καρκίνου του μαστού και ήταν πολύ συγκινητικό γιατί μπορούσα να ταυτιστώ και να καταλάβω ακόμη περισσότερο εκείνες τις γυναίκες. Αποφάσισα όμως να το επισημοποιήσω επειδή διαδιδόταν ότι «η Γιώτα έχει καρκίνο και θα πεθάνει». Δεν το παρεξήγησα όμως, απλά αποφάσισα να μιλήσω κυρίως για να περάσω τα σωστά μηνύματα προς τα έξω.  Θεωρώ πως βοήθησα πάρα πολλές γυναίκες και έλαβα πολλή αγάπη για το γεγονός ότι μίλησα δημόσια. Αυτό ενθάρρυνε και άλλες γυναίκες να μιλήσουν για τον καρκίνο που πέρασαν ή περνούν. Γενικότερα, υπάρχει προκατάληψη για την ασθένεια αυτή. Τον καρκίνο δεν πρέπει να τον φοβάσαι, πρέπει να λες την λέξη, να το αποδέχεσαι και να τον νικάς.

Το videoclip με την Narcie έγινε με σκοπό να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο ώστε να γίνουν δωρεές σε οργανισμούς για τους καρκινοπαθείς. Πόσο δύσκολο σου ήταν να αναβιώσεις εικόνες, σκέψεις, συναισθήματα που αντικατόπτριζαν αυτή την δύσκολη περίοδο της ζωής σου;

Καταρχήν να σου πω ότι εκτιμώ και αγαπώ πολύ την Narcie. Είναι από τους καλύτερους ανθρώπους που γνώρισα ποτέ στην ζωή μου και μια εξαίρετη τραγουδίστρια. Χαίρομαι πάρα πολύ που αποδέχτηκα. Αποδέχτηκα αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη και δεν μετάνιωσα ούτε λεπτό που αναβίωσα τα συναισθήματα αυτά. Η μεταμόρφωσή ήταν εκπληκτική, η ομάδα παραγωγής καταπληκτική και είναι σίγουρα μια από τις πιο όμορφες συνεργασίες που έκανα ποτέ. Είμαι ευγνώμων που έκανα αυτό το video clip και μπόρεσα να προσφέρω μέσα από αυτό. Τα μηνύματα που θέλαμε να περάσουμε είναι τις δυσκολίες της ασθένειας και πως στο τέλος μπορείς να βγεις νικητής.

Ο σύζυγος και ο γιος σου πώς το αντιμετώπισαν; Αλλάξαν οι ισορροπίες και η καθημερινότητα της οικογένειας;

Από την αρχή προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε στο μωρό, παρόλο που ήταν πολύ μικρός, πως θα άλλαζε η ατμόσφαιρα στο σπίτι. Του εξηγήσαμε πως η μαμά περνά κάτι δύσκολο, είναι λίγο άρρωστη αλλά θα περάσει. Πραγματικά, είμαι πολύ περήφανη για τον γιο μου, δεν με ταλαιπώρησε καθόλου. Καταλάβαινε τα πάντα, και το έχω ξαναπεί και θα το λέω για πάντα, ο γιος μου μου έδωσε την μεγαλύτερη δύναμη για να μπορέσω να ξεπεράσω την ασθένεια. Εγώ το μόνο που θέλω να πω στις μαμάδες που βιώνουν ή ίσως βιώσουν κάτι παρόμοιο είναι να έχουν πίστη, δύναμη και να είναι ενωμένες με την οικογένεια τους. Βάση στατιστικών, πλέον υπάρχουν πάρα πολλές μορφές καρκίνου που έχουν ένα μεγάλο ποσοστό θεραπευσιμότητας. Χρειάζεται όμως πρόληψη, έγκαιρη διάγνωση και ενημέρωση. Όταν είσαι ενημερωμένος μπορείς να διαχειριστείς πολύ καλύτερα μια τέτοια ασθένεια. Η απουσία γνώσης προκαλεί φόβο. Το γεγονός ότι πέρασε ο πατέρας μου καρκίνο, όταν εγώ ήμουν σε πολύ μικρή ηλικία με βοήθησε αρκετά να το διαχειριστώ καλύτερα.

Πώς άλλαξε η στάση ζωής σου βάση αυτού; Αντιμετωπίζεις κάποια πράγματα διαφορετικά;

Φυσικά άλλαξα. Μετά από μια ασθένεια σαν αυτή, καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι να αναπνέεις, να περπατάς, να έχεις ενέργεια για τα καθημερινά και απλά πράγματα. Πάντοτε προσπαθούσα να τα προλάβω όλα, δεν έλεγα ποτέ όχι σε κανένα. Πλέον έχω χαμηλώσει πάρα πολύ τους τόνους της ζωής μου. Έθεσα προτεραιότητες, κρατώντας ισορροπίες μεταξύ της οικογένειας μου και του επαγγελματικού μου τομέα. Έριξα τους τόνους μου στα επαγγελματικά και επέλεξα να επικεντρωθώ σε 1-2 πράγματα που με ευχαριστούν. Επίσης, απομάκρυνα κάποιους τοξικούς ανθρώπους από την ζωή μου. Λίγοι και καλοί. Δεν κατακρίνω κανένα φίλο ή συνάδελφο που δεν έχει επικοινωνήσει μαζί μου, γιατί ο κάθε άνθρωπός αντιμετωπίζει διαφορετικά την ασθένεια του άλλου. Όμως μέσα από την ασθένεια μου ξεχώρισα κάποιους ανθρώπους περισσότερο από πριν, που τους αγαπώ ακόμη περισσότερο τώρα.

Ξέρουμε ότι σε αυτό το ταξίδι, είχες κάνει και χημειοθεραπεία, η οποία έχει ως μία παρενέργεια την απώλεια των μαλλιών. Εσύ έχεις ιδιαίτερα πλούσια μαλλιά, και η ομορφιά ήταν ανέκαθεν σημαντικός τομέας της ζωής σου, λόγω και της καριέρα σου ως μοντέλο και παρουσιάστρια. Είναι όντως ένα από τα πιο κομβικά και πολύ χαρακτηριστικά στοιχεία αυτής της θεραπείας και ψυχολογικής υπόστασης; Πώς το αντιμετώπισες;

Ήταν ο λόγος που αρχικά ήμουν αρνητική στην χημειοθεραπεία. Όταν όμως μου εξήγησαν οι γιατροί ότι πρόκειται για προληπτικούς λόγους και για πιθανότητα μετάστασης, το μίλησα και το δούλεψα με τον εαυτό μου, τον προετοίμασα και ευτυχώς το διαχειρίστηκα πάρα πολύ καλά. Επίσης αποφάσισα να κουρέψω τα μαλλιά μου κοντά για να μην νιώσω έντονα την απώλεια.

Έχεις βοηθήσει πάρα πολλές γυναίκες που νόσησαν ή νοσούν, αφού ανέκαθεν ήσουν μια προσιτή φιγούρα. Είναι ένας από τους λόγους που αποφάσισες να ασχοληθείς με τα κοινά;

Ο καρκίνος είναι ένας από τους λόγους που αποφάσισα να αποδεχτώ την πρόταση να θέσω υποψηφιότητα για βουλευτής. Δεν ήταν κάτι που είχα σκεφτεί ποτέ στην ζωή μου. Είμαι πολύ ενάντια στις αδικίες και τις ελλείψεις που έχει το νησί μας. Όμως, ο καρκίνος είναι ο λόγος που θέλω να επικεντρωθώ στο θέμα της υγείας, τα κοινά και το φιλανθρωπικό κομμάτι ανεξάρτητα από την υποψηφιότητα μου. Θέλω να συμβάλω σε ένα καλύτερο αύριο για εμάς και τα παιδιά μας, για ίσες ευκαιρίες, ίση μεταχείριση και ποιότητα ζωής. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό άνθρωποι που έχουν προσωπικά βιώματα και πέρασαν δύσκολα να έχουν βήμα και να συμμετέχουν ενεργά σε αποφάσεις που επηρεάζουν όλους μας.